• Karaganow, czyli atomowa hucpa Kremla
    Najbardziej dworski z rosyjskich ekspertów w sprawach zagranicznych i bezpieczeństwa zaproponował niedawno, aby Moskwa nie zwlekała i użyła taktycznej broni nuklearnej w jej agresji przeciwko Ukrainie. Dlaczego? Aby ukarać Zachód za jego pomoc dla Ukrainy i inne grzechy wobec Moskwy. A gdyby Zachód się nie przestraszył, należałoby, jego zdaniem, uderzyć nuklearnie w wiele wybranych celów ...
  • O ciągłości sztuki wojennej. Mini esej
    Lawrence Freedman w resume swojej książki Przyszła wojna eksponuje uderzającą cechę sztuki wojennej – ciągłość . Zdziwienie Freedmana wyrażone w tym zdaniu należy pewnie traktować jako swoistą intelektualną prowokację. Na przełomie XX/XXI wieku bowiem wobec dynamiki zmian, głównie ładu międzynarodowego, rewolucji informacyjnej, skokowego postępu w dziedzinie technologii – teoretyków i praktyków bardziej niż ciągłość zajmowała ...
  • Studia strategiczne w pułapce banału (zbyt szerokiego paradygmatu)
    Spory o naukowość i ramy pola badawczego oraz odrębność od szerszej pojęciowo dyscypliny nauk o bezpieczeństwie to chleb powszedni studiów strategicznych. Jeśli nawet te ostatnie bardzo ściśle związane były z praktyką polityki międzynarodowej, to przecież nigdy nie zerwały ze swoimi korzeniami akademickimi. Podkreślają to m.in. biografie „gigantów” studiów strategicznych, którzy refleksję rozwijali w kontakcie z ...
  • Peacesplaining? Pomiędzy „pokojem za wszelką cenę” a „si vis pacem, para bellum”
    W miarę jak wojna w Ukrainie grzęźnie w okopach, jednocześnie generując – zarówno po stronie agresora, jak i broniących się – ogromnej skali straty, coraz głośniej wybrzmiewają apele o natychmiastowe wstrzymanie walk, formułowane przez różne ruchy „pokojowe” czy „antywojenne”, środowiska polityczne (przykładem niedawny list otwarty członków niemieckiej SPD) bądź władze innych państw (vide apele papieża ...