Tag: studia strategiczne

Małpa z brzytwą wprowadza power politics

Na początku zastrzeżenie: małpa z brzytwą nie jest inwektywą, jest słownikowym określeniem osoby niekompetentnej, która postawiona na wysokim stanowisku może wyrządzić sporo szkód. I te szkody już się dzieją. Nie chodzi tylko o groźby wobec sojuszników USA, że mogą być wbrew ich woli włączeni w skład Stanów Zjednoczonych (Kanada i Grenlandia jako terytorium autonomiczne Danii). Nie chodzi tylko o otwartą wrogość wobec Europy, zwłaszcza UE i próbę rozbicia jej jedności. Ameryce łatwiej byłoby wygrywać pojedynki jeden na jeden z mniejszymi krajami, niż męczyć się z całą Wspólnotą, a i Putinowi sprawiłoby to wielką radość. Nie chodzi tylko o testowanie możliwości wyprowadzenia USA z NATO. Oczywiście, to wszystko już jest powodem uzasadnionej troski wielu państw zachodnich (nota bene, dzięki małpie z brzytwą geopolitycznego Zachodu tak naprawdę już w tej chwili nie ma). Rzeczy dzieją się tak szybko, że trudno nadążyć z adaptacją myślenia, a co dopiero z działaniami zaradczymi.

Continue reading

Horyzonty studiów strategicznych

Nakładem Wydawnictwa Naukowego Scholar ukazała się książka “Horyzonty studiów strategicznych” autorstwa pracowników Katedry Studiów Strategicznych i Bezpieczeństwa Międzynarodowego Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego – Kamili Pronińskiej, Agnieszki Bieńczyk-Missali, Patrycji Grzebyk, Roberta Kupieckiego, Marka Madeja, Andrzeja Szeptyckiego i Piotra Śledzia (należących jednocześnie do Stowarzyszenia Studiów Strategicznych).

Continue reading

Studia strategiczne w pułapce banału (zbyt szerokiego paradygmatu)

Spory o naukowość i ramy pola badawczego oraz odrębność od szerszej pojęciowo dyscypliny nauk o bezpieczeństwie to chleb powszedni studiów strategicznych. Jeśli nawet te ostatnie bardzo ściśle związane były z praktyką polityki międzynarodowej, to przecież nigdy nie zerwały ze swoimi korzeniami akademickimi. Podkreślają to m.in. biografie „gigantów” studiów strategicznych, którzy refleksję rozwijali w kontakcie z działalnością instytucji państwowych, którym poświęcili nierzadko wiele lat pracy. Tam zaś koncentrowali się na analizie ewolucji wojen i strategii służących ich wygrywaniu. Wobec wizji zagłady nuklearnej, interesowało ich zwłaszcza, jak obniżać napięcia i uniknąć konfliktu mocarstw, co wymagało szerokiego spektrum działań pośrednich korzystających z wojskowych i cywilnych instrumentów rywalizacji. A zatem, można pokusić się o stwierdzenie, że to sprawy centralne dla studiów strategicznych i ich poszerzające się otoczenie otworzyły drogę do rozwoju  koncepcji bezpieczeństwa. Myśl strategiczną dyscyplinował tutaj wymóg skuteczności polityki (bezpieczeństwa).

Continue reading